kurumuş tek bir dal,
çölün ortasında ki insan,
dönüşsüz yolda ilerleyen araba..
çaresizlik kadar gerçek bir dünya bu içinde yaşadığımız
ve ne garip herkes halinden memnun
mazoşist bir kişilik
geldi yapıştı yaka kartımıza
çıkartıp atamıyorsun
kalbini ele geçirmiş
ağlayamıyorsun
acılar içinde kıvranırken
ve başucunda çözüm varken
hep dibe batıyorsun
neden?
260809bodrum
Şevki GönüllüKayıt Tarihi : 8.1.2012 08:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!