Neden Şiiri - Azize Sancar

Kalbin nurla dolmuş taşarken
Benliğimi kaybetmiş, sende ararken
Nesini sevdin şu gafilin

Çehren güneşe ışık tutmuşken
Güneşten dahi parlak olan sen
Neyini sevdin şu garibin

Seni sevmek bana şifayken
Nurunla beslenmek bana haramken
Sevgine mazhar olmak bu kadar acıyken
Neyini sevdin şu sefilin

Gölgene koşup yetişemezken
Yamacında dahi sana ırakken
Sükut edip sözlerine dalmışken
Nesini sevdin şu çaresizin

Düşüp ocağına aranırken
Sadrına takılmış demlenirken
Varlığın varlığıma can katarken
Har olup beni yaktın neden
Özümde seni bulmuşken
Sende bana rastlamışken
Hiç olmak bizi bu kadar yormuşken
Bir olmak dindirmez mi bizi