içinde biriktiriyorsun olanı ve olmayanı
ensende ay tutulmasına benzer bir sancı
fırtınalar zaman aşımına koşuyorlar
özgürlük tohumları ve onların piç çocukları
tilkilerden daha kurnazlar ve kartallardan da
fark edilmiyor tacizler kışkırtmalar saldırılar
vazelin kıvamında hissediyorum kalbimi
ölmek kendime sunduğum bir armağan
bana yağma
yağma bana tel kadayıf tadında
başlar içimdeki aşkın kanamalı sancısı
zaman zaman
sessiz bir koya dönüşürüm
sarı sazlıkların içine doğru
şah damarımdan çeker alırım
incitmeden ve kibarca
bir damla kırmızı gelinciği
Genelde içimdeki güneş firar edince
Miyop ölümlerim doğuyor
Bir deniz kartalına dönüyorum
Düşünceden kırışmış hüzünlerimle
Pençelerimi bileyletiyorum
Avlara mola verdiğim anlarda
bir kayanın ucuna tünemişim
yaralı bir yıldızım ya da bir martı yavrusu
tek kanadım kırılmış
bir kayanın ucuna gece gibi tünemişim
utanmışım denize bakarken
Gri listeden çıkınca enflasyon yüzde 5 indi. Dolar 3 lira oldu. İnsanlar gecenin bir yarısı pazar meydanlarinda bırakılan atık sebze meyve toplamayı bıraktı. Emekliler
Bodruma tatile çıktı. Market reyonlarındaki fiyatlar düşe düşe yoruldular. Ekmek 2 lira oldu. Avrupa birliğimize hoşgeldiniz dedi. Merkez bankası kasaları tıkabasa dolarla avroyla doldu taştı. Suriyeliler ülkelerine döndüler ve ülkemizde hayat bayram oldu.
İşsizlik filan bitti. Ücretliler artan maaşlarıyla altın aldılar. Çiftçilerin yüzleri güldü. Et 15 liraya süt iki liraya peynir zeytin 10 liraya merhaba dedi. Gri liste bu...
Öyle seviniyorlar ki dünya onların oldu.
Bir zamanlar Avrupa Birliğine giriyoruz diye balon uçurmuşlardı bulvarlarda. Bir şenlik bir şenlik....
zayıflamıştın
en sevdiğim kazağın benzeri vardı üstünde
öyle aniden çıka geldin
kurada evi çıkmamış bir düşün kırıklığı vardı
gözlerinde
kızgın da değildin
Bizim oğlan gibi az önce gelen genç de saldım kendimi dedi. Gerekçesi mi olmalı?
Olsa da olur olmasa da olur. Bu ülke de kim dinler bu pırıl pırıl gençleri. Sonra ekledi. Deprem ve bizi uzaktan eğitime itmeleri dedi.
Üzgündü. Bizim oğlanı düşündüm. 12 saat gece mesaisinden sonra o gözlerindeki isyanı her sabah gördüğümde kendime
kızmaya başladım. İki üniversite. Okumakla geçen saatler diplomalar hepsi bunlar ve bu terbiyesizler bu utanmazlar için miydi? Öteki gençse üç yabancı dil amca dedi. Bunlara cahil lazımdı. Bizim gibilerden korkarlar. Çünkü yaptıkları işledikleri her tebiyesizliklerinde karşılarında bizleri göreceklerdi. Rahatları bozulacaktı...
Sana yazdığım notlara bakmama huyumu, bu sabah; ister var ister yok ol, bozdum.
Hayretler içinde kaldım. Sanki bir yabancının notlarıymış gibi okudum bir kısmını.
...
İlgiyle akşamki yardım kampanyasını izliyoruz hep birlikte. Sahnenin önünde her gün ekranlardan tanıdığımız simalar ve arka tarafında şarkıcılar sporcular dizi sanatçıları.
Yapılan yardımlara ilkokul bebeleri gibi sevinip heyecanla el kaldıranlar ve yaptıkĺalrı yardımı dillendirenler ve sadece biri adını sanını gizledi. O gizleyen her kimse davranışı hoşuma gitti. İnancımızda bu davranışı gerektirirdi.
Bende yıllar öncesinden yine aynı felaket adına binlerce insandan biri olarak böyle iyi bir davranışta bulunmuştum. Sonradan o yapılan yardımların gerçek yerlelerine ulaşmadığı ortaya çıkmıştı. Hala da bulunamadı o toplanan yardımlar...
Dünse anladığım şu oldu. Onca iş insanı holdingler bankalar ufak-tefek kuruluşlar kendi ölçülerine göre yardım yaptıĺar. Mutluluk bu olmalı. Fakiri evsizi açı felaketi sanki halkın kendisi çağırmış gibi halkı sevindirmek iktidarın kolu kanadı altında olmak yarın açılan ihalelerde kendilerine zemin hazırlamak öyle kaź gelecek deve gelecek yerden tavuğun önemi bile olmaz.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!