ensem gerilen dikenli tel gibi
ve bütün düşlerimin tamamı eksik
dava dosyalarında unutulan bir katile
benzesemde
yine de bir umudum var
varlığın
Büyük harflerle ve kırmızı çizgilerle
Konuşmaktan hoşlanıyorsun sürekli
İmiyorsun seviyeme
Dokunmuyorsun derinliğime
Bak bu dağ diyorum zirvesi karlı
Bu sis bu bulut bu kadın
Kaç yüzüm var
karanlık gök yüzünde
göremediğim yüzler
narenciye bahçelerinde
seni düşünürken
ense kökümün sancılarından sorumlusun
filizken başladın derken dallandın budaklandın
karnelerini diplomalarını istifledin
derken sen koktun bu topraklar
derken sen oldun bilirimler
yasalar yaptırımlar
insan ve vatan severliktir
bismillahsızlarla bismillahlıların ortaklığıdır
ve aşktır bir diğer adı
ve topraklara serpilen her ölüm
sen rahat uyumalısın
kurutmuyorsun değerlerini
inandığın değerleri
üzmüyorsun
ve utandırmıyorsun barışı kardeşliği
sen rahat uyumalısın
bu sabah bulutsuz doğum yaptı
ve yamursuz ve sessiz
gürültü akmıyordu caddelerden sokaklardan
apartman koridorlarından basıla basıla kafayı yemiş merdivenlerden
bu sabah bir an aklıma yasladın kalbini
tohumlarını kaybetmiş kaysı ağacı gibi
Görev yeri Tekirdağ da olan genç adam abi felaket sıcak var dedi. Ben de her taraf betona dönüştü yollardaki araç sayısı arttı olur o kadar dedim.
Ankara da eskiden haziran ayı sabahları bile soğuk olurdu. Yani üşürdünüz. Kar mesela süpriz yapmazdı. Zamanında yağardı...
Toplu taşımaya binerdik amerikan malı steyşın arabalara taksi gibi. Ortaklaşa öderdik ücretini...
Rahmetli babamız göl başına götürürdü zaman zaman. Göldeki su mis gibi kokardı. Bildiğiniz güneşin batmasına yakın göl dalgalanırdı. Yani koca dalgalar çarpardı kıyılara. Balıkçılar vardı. Koca koca sazanlar yeme de yanına uzan.
Kolayca kandırılan toplumların ilk sırasındayız. Çok mu safız-çok mu cahiliz-çok mu iyi niyetliyiz-çok mu çıkarcıyız-çok mu kendimizi kurtarmanın peşindeyiz-çok mu inançlarımız gereği şükürcüyüz vs?
Şimdi de seçim içindeyiz. Partizanlığımız ve anti partizanlığımızla kandırıldığımızı ve vaadedilen o güzelim günleri göremeyeceğimizi bile bile çaresizce gidip oyumuzu vereceğiz. Hep bir umut. O umutlar uğruna fakirin daha fakir zenginin daha zengin olduğunun ayrımına varmadan hem de.
Bu ülke bunları hak etmiyor. Vatandaş olmanın yükü çok ağır bu ülke de. İktidara kim gelirse gelsin o yük emin olun daha ağırlaşacaktır...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!