Necdet Uçan Şiirleri - Şair Necdet Uçan

sensizliğimden vuruldum sevgili
kimsesizliğimden
o yüzden
canım yanar da
akmaz kanım

dayanamadı çiçekler
soğuğun baskısına
kuşatmasına
boyunları büküldü
yalnızlıklarında
ve dondular sonunda

yıldızların aydınlattığı
yalpalamadan yürüyenlerle
yerde sürünenlerin selamlaştığı
boş masanın olmadığı
hükümetlerin kurulup, yıkıldığı
gürültülü müzik

iliklerine kadar
fukaralığı yaşatmana
çirkinlikleri solutmana
sokakta yatanlarına
bedenini satanlara
köprülerinde canına kıyanlara

ben ne diyeyim
bu faşist
bu ahlaksız
bu eşitsiz düzene
diyeceğim odur ki
biraz çaba

aylardır bekliyordun
işte geldi Nisan
mutlu oluyor mu sanki insan
yukarı baksan kan
aşağı baksan revan
etrafımız viran

güzelliklerin
şanlı direnişlerin
on beşlerin
on altıların
gezilerin
ustaları kaybedişlerin

Vietnamda öksüz
Bosnada
sevdasını mezara gömen gelinlik kıza

Suriyede eşini kaybeden
dul

hayır
hayır
yüzünün
diğer yüzünü de
görmek istiyorum

belki gelirsin diye
ayrılmaz yüreğim
bir mesaide
bir nöbette
sabahlara kadar
yıllarca