dost bildiklerim
azalıyor çevremde
birer ikişer
dost bildikleriyle birlikte
ya benimkiler dost değil
ya dost bildiklerimin
doğduğun köyde
sana çadır kızı diyorlardı
oba kızı, kara kız,
ben seni şehirde tanıdım oysa
baktım da kapkara kaşlar,
gözler kömür karası.
büyükşehir yabancının
yol sapağını kaçırması gibi telaşlı
ayni yere dönemeyecekmiş gibi
sıkıntılı ve ürkek
işçiliği eksik
geç kalmaktı hayata
zamanı beş geçe
yetişememekti
yaşayamamaktı doyasıya ve zamanında
tren kaçmıştı bir kere
zorunluluklar
ve efendi köle ilişkisi olmamalı
ne sevdada
ne de yaşam düzleminde
Ekim 2014
hanım elleri açtı
sarımsı beyaz
mis kokulu
manolyalar çiçekte
bembeyaz müthiş
yaz kış dökmeyen yeşil yapraklarıyla.
ne derseniz deyin
ne anlatırsanız anlatın
ne kadar gücünüz varsa kullanın
ben yüreğime inanır
yüreğim isterse severim vesselam
ötekileştirmeye, değersizleştirmeye
aşağılamaya, itibarsızlaştırmaya
nefrete, yalana, talana karşı,
hakları özgürlükleri savunmak,
en insani, en temel, en haklı talepleri haykırmak için
el ele, kol kola, sırt sırta, omuz omuza vererek
gözüm gibi baktığım
rengi mavi,tüm doğallığı ile
pek nazik görünsen de, dayanıklı ve güçlü
salaş bir vaziyette, dalları umursamaz
bu kadar mı güzellik olur dikeninle
hayallerimiz vardı çocukken
bir an önce büyümek
“büyüyüp adam olmak”
anne-baba olmak gibi
çocukluğumuzu yaşamak varken
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!