Necdet Erem Şiirleri - Şair Necdet Erem

Unutmuş ölümü, girmiş çıkmaza,
Hayatı hayaldir, varlığı kaza.
Yaşamı sanırsın, sanki bir ceza.
Bilmez niçin yaşar, izim hayranı.

Aczinin fakrının, değil farkında,

Herkes nihayet KABRE GİRİP
Hesap için HAŞRE GİGİDER!

Kimse kimseye değil.
Her Kim ne ederse,
Ancak Kendi kendisine eder.

Haşrolacak bil cümle can.
Okunacak yüce ferman,
Haşir meydanında o an,
Yankılanır dört bir yandan,

Errehman (1)

MEVLANA

Şeb-i Arsu münasebeti ile aşk denizinin yol gösteren nurlu feneri, hayat çöllerinin kurtuluşa götüren usta rehberi, gönül deryasının kudurmuş dalgalarını teskin eden dalgakıranı Allah’ın sevgili Kulu, Resulün hayırlı ümmeti, ümmetin aşk-i hakiki yolunda mutemedi Hz. Mevlana Celaleddin-i Rumi üstadıma şiirimi atfederken zaman sanalını aradan kaldırıp saygı ve hörmetle arz ederim.


MEVLANA

Evet,
Düşünmek zor olsa da;
YİNE DE DÜŞÜNMEK LAZIM.......
Hem de her şeyden çok....

Çünkü düşüncemizle varız,

İlim yollarında, verdim yılları,
Dinledim hak diyen, âlim kulları,
Denedim Allah’a giden, yolları,
Anladım sonunda, SECDESİZ OLMAZ.

İçimde bulunan, zalim nefsimden,

Varlığa mebde Sensin, emri haktan tecelli,
Halıkın mahbubusun, yüce sultan Efendim.

Yevm-i elest bezminde, cümlenin secdegâhı,
Ademde mütecelli, Senin nurun Efendim.

Yaralı gönlüme, bir yar aradım.
Güllerin içinden, bir gonca geldi.
Uzatıp elimi, almak istedim.
Aramızda uzun, yollar var dedi.

Kokusun aradım, esen yellerde,

Kardeşinin ardından, sakın ha etme gıybet,
Hased seni yaksa da, ne olur biraz sabret.

Emanet na ehilin eline geçse,
Bekleyin kıyamet yakın denilmiş.

Zalime kuvvetle, yetki verilse,
Yapacağı tek iş zulüm denilmiş.