Necdet Erem Şiirleri - Şair Necdet Erem

İnsanız,
Kendimize zarar vermekten zevk alan.

Bile bile lades deyip,
Tüm dertlere katlanan.

Ey Ruhu ebediyete ayna! ..
Kalbi, sevgiyi ve sevgilileri yaratana müştak! ..

His ve duyguları,
sonsuza ve sınırsızlığa açık ve aşık İNSAN! ..

İnsana Allah tarafından verilmiş olan,
yetenek ve imkânlar ile milyarlarca yıllık çalışma ve bilgi birikimi sonucu;

Günümüz itibariyle varılmış olunan son noktada,
teknoloji harikalarının, bir sivrisinek ile mukayese edilemeyecek kadar basit kaldığını,

Ey benim gibi,
günahları yanılarak işlediğini söyleyen dostlar! ..

Dikkat! ..

Yanılma bahanesine sığınmak,

İnsanı sevmek ayrıdır.
İnsana ve insanlığa saygı duymak ayrıdır.

Zaaflarına mağlup olup insanı insanlıktan uzaklaştırıp,
hem kendilerine hem yakın ve uzak çevrelerine zararlı fiillerinden nefret etmek,
onlardan sakınmak, hem kendimizi hem çevremizi zarardan ve zararlılardan koruma adına tedbirler almakta ayrıdır.

Allah hiçbir şeyi tek maksatlı yaratmadığı için! ..

Size verip istifadenize sunmuş olduğu,
sonsuz nimet ve imkânları, sadece dünya amaçlı kullanarak israf,

yaratılış maksadının dışına çıkarak keyfi,

Yeni bir gün,
Yeni bir sayfadır sana açılan,
Temizlemeye çalış dünden bu güne,
Günaha ait ne varsa geriye kalan.

Bir şans daha verdi sana,

Soru:

Allah’a inandığım halde O’nu sevemiyorum diyen bir arkadaşa yazılmış cevabi bir yazıdır.
__________________
Cevap:

Hüsnü zan ile bakıp, her şeyi güzel görsek.
Su-i zan çok kötüdür, ona hiç kapılmasak.

Her şeyde çok mana var, yanılıp anlamasak,
Sonunda ne olacak, aceleci olmasak.

Sevgi yaratılmış, insan içinde,
Manasını bulmuş, İslam dininde,
Baba Taptuk, Aşık Yunus dilinde,
İnsanlığa şeker, şerbettir sevgi.

Aşık odur, aşkın, bahrine dalan,