Necdet Erem Şiirleri - Şair Necdet Erem

Zaman bizim, sermayemiz malımız,
Onla vardır, hayatımız canımız,
Bir emanet, vermiş bize Rabbimiz,
Bilir miyiz kıymetini, zamanın.

Varlık varsa, zaman ile mekandır,

Her şeyde bir denge var, dengesiz olan bir şey yok.
Dengesiz hayatlarda, dertler dramlar pek çok.

Namazlar rafineri,
vazifesi görmekte.

Gel gör ki beşer kalbi,
gaflet ile kör olup, bihaber görünmekte.

Bak dikkat et ölen insana,
Bir gün sende öleceksin,
Bunda bir ders yok mu sana?

Hayat denen emanetin,
Var ağır bir faturası,

Güzelliğin emanet, malın sanıp aldanma.
Veriliş sebebi var, unutup hor kullanma.

Bak çevrene aldanmış, nice talihsizler var.
Hiç ummadığın bir an, dünya olur sana dar.

Ey gafil nefsim söyle, gel biraz da söz dinle,
Gidenler yalnız gider, kimse gelmez seninle.

Ne buldun söyler misin, bu hayat oyununda,
Görmezmisin ecelin, kemendi var boynunda.

Gerçek dostluk yoktur, unutma bunu,
Her sevginin vardır, illa bir sonu,
Dostluk kutsal duygu, tartışma onu,
Hatasız dost dersen, dostsuz kalırsın.

Her şeyin vardır ki, sahtesi has’ı,

Narına sabrederken,
Nuruna şükrederim.

Her şeyi senden bilir,
Her şey senindir derim.

Yıllar yılı hasretinle yaşadım,
Şu dertli gönlüme yar bulamadım.
Kalmadı kararım tükendi sabrım,
Huzura varacak yol bulamadım.

Çağlayarak aktım ben seller gibi,

İnsan olarak hepimizin ham hayalleri,
hatalı veya yanlış hal ve davranışları vardır.

Dürüst insanlar hayalleri engelleyen perde,
hataları gösteren mercek veya röntgen şua-ı gibidir.