Necdet Erem Şiirleri - Şair Necdet Erem

Gönlüm takılı kaldı, saçının tellerine.
Ellerim hasret çeker, kardan ak ellerine.
Seni her gün sorarım, seher meltemlerine.
Belki senden bir haber, bana getirir diye.

Dünleri hasret vurdu, dakikalar ay oldu.

Dilini tutmayanın, derdi tasası bitmez.
Sözü doğru kullanan, kimseden zarar görmez.

Dil kibrit söz ağuysa, çatkımı ateş çıkar.
Dikkat et bu ateşe, bil ki dünyanı yakar.

Din;
Babadan oğula intikal eden bir soy ad;

Kişinin dünyaya gelmiş olduğu ülke
ve içinde yetiştiği milletten almış olduğu milli bir kimlik;

Hayat öyle bir sahne,
Oyuncuyu ağlatan,
Roller sade bahane,
Vardır onu dağıtan.

Güldük mü, ağladık mı,

Talep etme o verir, yeter ki sen layık ol.
Vicdanın gösteriyor, gidilecek doğru yol.

Kanaat et haline, hakkın değil şikayet,
Sana ait bir şey yok, her şey ondan emanet.

Çile:
Ayaklarını keskin taşların yarmasını,
ellerini sivri dikenlerin kanatmasını,
yüreğini ihanet ateşinin yakıp kavurmasını göze alamayanların, yiyeceği lokma, taşıyacağı yük, yürüyeceği yol, yaşayacağı mutluluk değildir.

Çile:

Kural dışı düşünce ve davranışlarından dolayı,
Kazanma şansı kaybedilen, bir sınav, bir iş, bir oyun, bir yarış en önemlisi YAŞANILAN HAYATTA kurallara uygunluk adına herhangi bir değişiklik yapılmadan çok zor şartlarına rağmen devam etmenin bir anlamı var mıdır?

Not:

Kuraldışı davranan ben veya benim gibi herkes.

Elden bir şey gelmeyince,
Ne olacak ağlayınca,
Kalpte iman olmayınca,
Daha çok kanlar akacak.

Filistin içimizde yara,

Ne edep kaldı ne haya, nedir bu halimiz bizim.
Müslüman’ız bizler güya, yüreğimiz sızım sızım.
Koyun postunda kurtmuşuz, el de sanır biz dostmuşuz.
İlahi kelam Kur’anı, galiba ters okumuşuz.

Bir siyaset canavarı, katletmek ister İslam’ı.

Evimin direği, başımın tacı,
Sen siz geçen günler, veriyor acı,
Çaresiz derdimin, sensin ilacı.
Gönlümün sultanı, cefakâr Babam.

Elini öpünce, can gelir bana.