kara fanus içinde
saklanıyorum
gölgeler endişeli
yağmur bulanık
duygularımı tüketiyorum
yollar...
ver bana dünyayı dedim
uzat ellerini
yum gözlerini dedi
ellerine aldı ellerimi
işte sana dünya dedi
hiç bir ateş sonsuza kadar yanmaz
sonsuza kadar tütmez hiçbir duman
gündüzü geceye katan gözlerin
yüreğimi kanatan bakmaların yok
duygumu kırıp koydum kınına
kaç savaş yaşadı bu gözlerim
gündüzler kor, geceler yarasa
ufalanıp düştü kocamış tavan
kaç gömüt açtık aynı ölü için
ölmekten bıkmış vücutların
bıçkın yüreğine esirliğin bu
sakinliği kızıl bulutlara yönelir
bir yanda hüsranın boğucu soğuğu
yanık gözleriyle sevgili gelir
hayatı mevsimlere çaldırmak bu
bir güzellik yürürdü gözlerini yumduğunda
güneşli cevizin liken kokulu kuytularında
Sokulurdun kedi yumuşaklığıyla kollarıma
Hissettiğinde bir kartal pençesi yalnızlığında
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!