Hasret ikliminde gördüğün serâb;
Muhabbet bilmeze, gönül ne yapsın…
Kor yangın içinde kalmışsa türâb;
Kadr-ü kıymet bilmeze, kül ne yapsın…
İnsandır mânâsı kendiyle kutlu
Tek ziyâ bulana, çölde umutlu
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta