Ne telaşsız bir güne uyanmıştık
Ne tenha bir sabah uyanıyordu sokaklarda
Gecenin ayazından sıyrılıp kucak açarken başak rengi sarılara
Siyahlara renk geldi, sonra beyazlar yeşillendi
Telaşası sardı şehrin dört bir yanı dip bucak
Kucak kucak martı sesleri dağıldı ulu orta
Yaşlı vapur ’günaydın’ derken ebedi sevdalısına
ilk baxışda vuruldum,
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Devamını Oku
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta