Ne telaşsız bir güne uyanmıştık
Ne tenha bir sabah uyanıyordu sokaklarda
Gecenin ayazından sıyrılıp kucak açarken başak rengi sarılara
Siyahlara renk geldi, sonra beyazlar yeşillendi
Telaşası sardı şehrin dört bir yanı dip bucak
Kucak kucak martı sesleri dağıldı ulu orta
Yaşlı vapur ’günaydın’ derken ebedi sevdalısına
Çiçekli badem ağaçlarını unut.
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Devamını Oku
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta