Ne'm Kaldı Şiiri - Adem Çavuşoğlu

Hakikat güneşi vurdu pencereme
Hayal perdesi aralandı
Bir kuş, kanatsız, kondu zihnimin ucuna
Fikir zehrinden o da yaralandı
Silindi bütün çehreler benden
Gönlümde aziz, bir yüzün kaldı.

Usandım, ne var, ne gelir elimden
Çektiğim çileler yetti dilimden
Bütün lügatlar silindi birden
Kulağımda aziz, bir sözün kaldı.

Acı yüklü kervanlar geldi geçti
Bir iz gibi seyirdi zaman
Döküldü alnımdan kaygılı günler
Geçti ağlamalar, bitti gülmeler
Ruhumda kıvranan bir hüzün kaldı.

Şimdi omuzlardır senin tahtın
Dürüldü defterin, kapandı bahtın
Sonsuzluk diyarında çınlarken adın
Fânide aziz, bir gözün kaldı..