Hüseyin PARLAKDEMİR
27.01.2007
NE İNSAFSIZ İNSANLAR VAR
Uyku sanada gelmesin
Dünyada yüzün gülmesin
Dert başından eksilmesin
Ne insafsız insanlar var
Yüzlerce soğuk namlu üzerime çevrildi,
Yüzlerce demir tetik aynı anda gerildi!
Anne, beni söğüdün gölgesinde vurdular,
Öpmeye kıyamadığın oğlun yere serildi.
Üşüştü birer birer çakallar üzerime,
Üşüştü her bir yandan göğsüme, ciğerime.
Devamını Oku
Yüzlerce demir tetik aynı anda gerildi!
Anne, beni söğüdün gölgesinde vurdular,
Öpmeye kıyamadığın oğlun yere serildi.
Üşüştü birer birer çakallar üzerime,
Üşüştü her bir yandan göğsüme, ciğerime.
petekten balın çekerler
Dünyayı başa yıkarlar
Öldüresiye bakarlar
Ne insafsız insanlar var
Gırarlar dalın budağın
Balk tutmaz olur ağın
Yıkarlar gönül durağın
Ne insafsız insanlar var
Hüseyin de bundan yandı
Tatlı gülüşle aldandı
Söz verdi doğrudur sandı
Ne insafsız insanlar var
şiirlerinizi çok beğenerek okuyorum. sizi tebrik ederim.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta