Ne güzel bir duygudur ki sevilen insanlara -ki dostlara- 'can' diyerek yazmak yürekten... Canımızda can olarak; canımdaki can...
Bir sevgi seli içerisinden sesleniyorum; gücünü mutluluk yüklü bulutlarda gezerek aldığım; yaşamı paylaşırken... Korkuyorum! ... Ki o bulut eriyip yağarsa yeryüzüne... Yağarsa bir umudum daha olacak ama, -ki bu tesellim- mutluluk olarak yağacağım yeryüzüne; berrak, billur su damlacıkları halinde... Ve nasibini alacak insanlar, ve belki de, yüreğine kadar inecek; titreşip katre katre nazlanarak çiçekleri dolaşan narin kelebekler olarak... Ki o kelebekler sunacaktır sevgisini, yaşamda dostluk adına ne varsa yaşanılacak olana...
Yazanlar ve yazdıklarıyla yaşayanlar... Sevgiyle diyebiliriz yüreğimizce! ... Sevgi olmasa ne olabilir ki yeryüzünde, paylaşım adına ne olabilir ki...? !
Yaşanan yılların belki de
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Yüreği gibi kendide güzel insan
sevgiyi canı nede güzel anlatmışsın , yaşamın hareketliğindeki vurgular az vede özde anlaşılır olmakta kaleminden ...
başarılar seninle her daim olsun
sevgilerimle...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta