Huzursuz, mutsuz, keyifsiz, birazda soğutucu ortam... Tek ba$ıma oturmu$um, tele 2 de bir gelen mesajlar, bir iki ki$iyle nette yazı$malarım... Hepsi bundan ibaret.
Kimbilir benim gibi kaç insan var? İ$e yeni girmi$ ve kimseyi tanımayan sıkıntıdan patlayan bir emekçiden mi bahsetsek? Yoksa koca parkta tek ba$ına sıkıntıdan patlayan bir gençden mi? 10 ki$ilik bir grubun içinde olan dertleriyle üzüntüleriyle hep içine atan susmu$ birisinden mi bahsetsek? Yoksa oğlunu e$ini i$ten çıkmasını bekleyen bir annenin evde tek ba$ına sıkıntısından mı bahsetsek?
o değilde meğer ne cok sıkıntılı insanlar varmı$ değil mi?
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta