Kırık kanatlarına sürülen tuzlar
Yüreğini acıtan ayrılıklardı
Geçti hep baharı yarıda bırakan
Gözümüzün önünde eriyen insanlar
Vakti yok soluklanmaya sevdanın
Issız bir sokağın ortasında yürüyen
Çelimsiz sürünen ayakların
Âheste çek kürekleri, mehtâb uyanmasın,
Bir âlemi hayâle dalan âb uyanmasın.
Âğuş'u nev-bahâr'da, hâbîdedir cihân;
Sürsün sabâh-ı haşr'e kadar, hâb uyanmasın.
Devamını Oku
Bir âlemi hayâle dalan âb uyanmasın.
Âğuş'u nev-bahâr'da, hâbîdedir cihân;
Sürsün sabâh-ı haşr'e kadar, hâb uyanmasın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta