Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Ben burada sen de orda kalmışız
Kader dedim ama bana vuruyor
Ne kızım nede oğlum aramıyor ki
Bunu haketmedim ki beni ağlatıyor

Kayıptır demem adı bende gizlidir

Yatamadım ben bu gün kuşlar ötüyordu dışarıda
İşitince seslerini hoşuma giti aklıma geldi çocuklar
Bir bakam ki işçiler konuşarak gidiyorlar işine
Çok hoşuma giti yatamadım çay koydum içiyorum

Çalışıyorlardı ya son nefes belkide geç kelmışlardı

Ayrılık çok zordur bunca yıl ben yaşadım
Ben de bıraz şanslı beterin beteri varır
Yılda bir sefer olsa seviniyorum burada
Sevinmeyi bekleyen insanlar var gülemez

Çekiliyor mecburen bayramlarda zor geçer

Davacıyım kendimden habersizce yaşlandım
Huzur var unutmuşum aynaya bakmaya unutum
Yer yerinden oynasa kırmam ki ben kimseyi
Af etmem etmesinler yapılanlar kar kalmasın

Merhemeti dağıtım geri almayacak tım ki

Kural bilmez yalan yanlış kunuşan
Edap kalkmış hangisini sayım ki
Baba anne ne ne yedirmiş doğarken
Kaçış yoktur damarında heram var

Şehirler yan yana köyler bağlıdır

Açık ol saklama gizli söz varmı
Razıyım her söze çıksın ağzından
Benim yok senin varsa söylersin
Varsada deng alım ayağımı artık

Nere gidiyorsun ben bilmem lazım

İçimde çok söz varkalsın diyemem
Ne çektim yılarca duymasın kimse
İçimde misafir onu aç koymam
Ben defterime yazdım silemem onu

İçimde yer etmiş gitse boş kalır

Sanma yaşıyorum burda ölüyüm
Nefes almak yaşam değil benimki
Baba olmak hamalıktan beterdir
Dokunma sen orda ben buradayım

Var her şey yemek yaşam değil ki

Bana yükledin hepisini bereber paylaşalım
Kaldıramam çok ağır benim değil ki bunlar
Güvenim yok kimseye beni mahfeti onlar
Çete olmuş insanlar benim suçum nerede

Acılar o kadar çok gitmaz sanki misafir

Karar verdim benim yolum barıştır
Ne sana borcum var nede çocuğa
Belkide af etmez bana kendini
Barıştan yanayım sana küs kalmam

Eziyet çok çektim kendi yüzümden