Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Saklı bende senden aldığım ne varsa
Fırtına da kopsa kimselerde alamaz
Sen yokken ruhum benden sürgündü
Gecemi saymıyorum gündüzüm gece

Savunamak çok zordur avukat lazım

Kış bastı soğuk hava benim işim zor
Yaza çok var bana şimdi dost lazım
Annam öldü babam çok oldu öldüğü
Sevmek yetmedi ki ağlatmak istiyor

Ağladım olmadı durmam ki burda

Kapın önünden yüz sefer geçtim
Sen yoktun kapı açık görmedim
Cehenem oldu benim o akşam
Direk oldum sabah erken kapında

Hücüremde dolaştın o işte sendin

Dünüyam dört köşedir
Köşelerde duran çok var
Gelen hanı giden rüya
Hudut taşı oldum burda

Yıkılmadım ayaktayım

İki yağmur damlası bendeki fazlayıdı
Ya senin için olsun sevdiklerim var ya
Bilmem ki sevilen seven oldum inanın
Dağıtım bak sevgiyi ban şimdi gerekli

Evdeyim tek başıma gulaklarım sestedi

Yanlız değilsin ki ığdır karşında ağrı var
Sevenin çok korkma ben varım burda
Sana bakan dayanmaz ki uzaktan
Aras su veriyor yem yeşildir ığdırım

Iğdırım nöbet tutar yatırmaz ki yiğitleri

Bağrın açık yuva senin her yanın
Yolcu burdan geçer adı ipek yol
Ferhat şirin bu yoları çiğnemiş
Iğdır dan geçenler hayran kalıyor

Aras coşsa kimse durmaz önünde

Gece karanlık gökte yıldız da yok
Ben yanlızım tek başıma bu evde
Beni bırakmayan yanlız radiyom
Bazan ağlatıyor hüzünlü bir şarkı

Bu gün içecektim kehfim yoktur

Aile yapım el vermiyor arkadaş
Yaşlandım ev dar sığmıyorum ki
Müdürdüm sevildim muhtaç olmuşum
Gerçek sevdim huzur evim güzeldir

Yiyecek içecek burda çok vardır

Unutmadım yaşamadım çocukluk
Annem babam dediklerini yapardım
Bilmezdım yaşlanıp burda olacam
Toz penbe dünüyamı yaptım oyuncak

Sınırlar çok zordu aşmak bıraz zordu