Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Dost elini tutarsan sıkıca sen ol
Dosluk bu olmalı küs olmak yasak
Dostluk zincirini bağla belinden
Güvenle seversen sevgiyile yaklaş

Dostun dost kalsın servetin sevgi

Dükkan küçük pişti kebap geliyor
Çok lüküs lokantadan geliri fazla
Fıyatı yazmamış ki istediğini alıyor
Konturol et belediye sağlık kalmadı

Mekan yerindedir kasa yok zaten

Sensiz geçen günler görme ağlarsın
Düş kurmuştum seninle gezmek için
Şimdi zor olmadı hayerimin suçu ne
Senin için kurdum hayelermi burda

Sıbiriyaya sürgün yaparsan giderim

Dünyaya tez geldim yok ki bir adam
Gülen yok ağlayan hertaraf harman
Sabır çok etim ben kalmadı derman
Yalana yasak koyan ceneti boylar

Kaşın gözün oynatma kolay değil ki

Kanayan yarama tuz basma artık
Üstüme sen gelme sabırım taştı
Ağladım bunca yıl susturan yoktu
Seninki düpe düz sancıdır sanki

Yol aldım bunca yıl daha bitmedi

Yaslıdır benim arzum dinlemiyor beni
İsterse vereceğim yoktan yaratmam ki
Ne istiyor adı yok nasıl nerde geziyor
Koy adın gel bana biz bereber buluruz

Seninle yokuş çıktık şimdi sıra enişte

Uğraştı yılarca yatmazdı geceller
İtimat kazanmak kolay değildi
Yaklaştım hastayım demedim ona
Doktor sana geldim bana iyi bak

Dediler seninki bırazcık ağırdı

Yapılmayanı yaptın sen bu değildin
Allah ağız vermiş kapanmaz ki ağız
Yalan çepte peşin taksit sende var
Dinleyen kim seni dal kavuk etrafın

Kaleşce vurana raslamadım buca yıl

Dilimi bağlamışsın açılmıyor kör düğüm
Gel gör ben ne haldayım etiğim bumuydu
Eski ben o değilim tanımıyorlar ki beni
Zümrüt satıcısıydım tanımıyorlar ki beni

Gören göz uzağı kılavuza sormaz ki

Kalbimde yer ayırdım sana özel dir bu yer
Rahat gir hiç korkma başkasına yer vermem
Geç gelme kalmaz ki kabahat ben de bulma
Tanımam sen gidersen benim kötü dür huyum

Arkamdan hiç konuşma bende gizli söz yoktur