Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Elerini tutuğum o anı ben unutmam
Unutmak mümkünmü halen sicak
Senden sonura bir kaç eli tutmuştum
Seninin yeri dolmaz seni çok sevdim

Elimde elerin kalbim sanki duracak

Ne biçim ben adamım arııyan yoktur
Bu talih bulmuşsa bırakmaz ki beni
Ağlasamda ne fayda uzaktadır tanıyan
Boş dünüya yedi beni eli halen yakamda

Evde yanlız kimse yoktur bekledim

Vakıt dar gidiyorum sen kal burada
Bakalım ne zaman pişman olacaksın
Kırdın sen yok yere benim kalbimi
Düzelmez ki kalbim boşa uğraşma

Yalvardım sana ben çok yalvardım

Gönül sen saklanma sen davanda haklısın
Kendimde değilim ki gönül küsmüş sevinsin
Kaderime küsmem ki bu bile bana fazla
Yol uzun gidemem ki kader demişim buna

Benden kaldı parçalar ayrmak o kadar zor

Elimin icinde senin adin var
Baktikca hatiran canli icimde
Nefes aldigimda aklimda adin
Ben sevdim seni bile söyleme

Elimi sakladim inan her seyden

Bir baharın yazı birde kışı var
İnsan oğlu dikkat soğu geliyor
Ağlama gülecek günler geride
Yeme sen heramı geri kusarsın

Düşmüşüm dara siz düşmeyin ki

El salarsam kim görecek dağlar vardır arada
Bakmayın yolara geleceyim zamanı söylerim
Zor olur hasiretlik yaşıyorum alışamadım ki ben
Götürün nere var benzemez ki dağlıyor iyleşmez

Düşmesin elime çok çektim ben ağlatmam

Ağlarsan dayanamam ki sana ben
Bilmem ben seni neden çok sevdim
Farkını ne çözmeye çalıştım burda
Kanımda gezen o işte sensin

Kıyamam ben sana ağlama sakın

Ağlarsan dayanamam sana ben
Bilmem ki ben seni çok sevdim
Farkını çözmeye çalıştım burda
Girmişsin kanıma bulaşmış çıkmaz

Kıyamam ben sana ağlama sakın

Herkesin kalbi vardır
Görünmez yerde saklı
Karşıma çıkan varya
Kalbimi almış benden

Aradan geçti zaman