Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Ben baktıkça ağlıyorum yerimde
Gösterdiler telvziyonda kaç kere
Dayanmaz ki buna yürek annalar
Giden canlar bizden biri gidiyor

Baksınlar bakanlar yok orda çocuk

Ay yıldızlı bayrağı asalım görsün herkes
Her eve yakışıyor dalgalansın bayrağım
T.C si olan herkes bayramlarda asmalı
Görsün herkes bayrağı burası ana yurtu

Kimlikte numaran var künüyen orda yazar

Başımın üzerinde bulut var dolaşıyor
Aldığım nefesi ben senle paylaştım
Bedensiz kalmışım bana can verensin
Yaşamayan sevemez acıyı çekiyorum

Yüklendi kaldıramam acılar çekiyorum

Özler seni akşamlar dalglarla bırakmıyor
Kum denize aşıktır bekler susun dalgalar
Ben kum olum sen deniz gizlice tanışalım
Çığlık atsam sen sarıl dalgalar bırakmaz ki

Aşktan köpürür dalga susmayı beklemez ki

Damla damla bende sevgi birikti
Göl oldu içimde yüzüyor sankı
Verdiyim sevgiler nehire döndü
Birlerişrse döner denize burda

Verdiyim sevginin özünü aldım

Dağıtma saçını kapatmış yüzü
Güzel gözlerini görmrk istedim
Yaradan da seni güzel yaratmış
Çok şanslıyım seni ben almışım

Boşa yaratmamış seni yaratan

Mutluyum umutluyum yeter ki gül bıraz
Toz etme etmem ki mutluluk bize lazım
Ateş su ile söner üfleme sonumuz bu
Pişman etme gel bekletme yorulmuşum

Gönlümde yer ayrdım senin yerin ayrıdır

Değişmez çizgi var anlımdakı yazılar
Nere gitsem orada adresim elindedir
Vaz geçtim gülmekten ağlatma yeter
Yaşadığımla avunum olmuş bilmece

Sekiz köşe kasket koydum kafama

İçerimde demet olmuş sevgiler
Ayrılmaz bitişmiş sanki yumaktır
Ne yemeye benziyor ne de suya
Bitmez ki bu sevgi hergün çoğalır

Hergün birisini görsem rüyamda

Her meyvanın tadı başka oluyor
Koklarsan başka yesen başkadır
Yedim bağda çok uzakta gelmiyor
Kiraz elma armut şaftalis de var

Kendim yetiştirdim bağda yemeden