Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

Unutum sizi ben aradım evde
Bir baktım yoksunuz geldi telfon
Her girdiyimde sizi evde ayadım
Alıştım size ben gidince zor gelcek

Boş kaldı yeriniz ağladım o gün

Ne şirindir çok güzeldir bu çocuk
Doğuran annaya benim borcum var
Saatlarca baksan ayırlmak zordur
Özenerek tanırı yaratmış sanki

Gözleri bakışı yürüşü benzer

Hasiret var içimde çıkmak bilmiyor
Saymaya kalkarsam o kadar çok ki
Sıraya koyarsam zaman yetmez ki
Ağladığım zaman hasiret görmesin

Nefesimle aramda mesafa yoktur

Beklemekten ben seni yoruldum gidiyorum
Ben seni sende beni görürsen tanıma ki
Yara aldım ben senden iyi olmaz ki yaram
Nefesimle kandırdım seni görürse azacak

Aldım yükümü gidiyorum geri dönmem Kİ

Ne yazık ağlıyorum ağlatan görmez
Görse ben ağlamam suçlu değilim
Nispet olsun diye çok güldü bana
Ben gülmedim tam aksine ağladım

Çok uğraştım ben içimi dökmedim

Navruz adım bu bayramda doğmuşum
Babamın babası da bu gün doğmuş
Bayram bu gün ben gülecem doyunca
Babamdan emanet ben de layık olacam

Nevruz bu gün bayram yaptık gülelim

Sevindim sayende ne istiyorsun
Sevgiden başka istediğim yok
Sen kimsin beni alah bulah yaptın
Çabuk söyle ben buyum kimim

Ağlamakla sevgi istenmez ki

Alışmıştım sana ne çabuk gitin
Nasıl seni burada unutacağım
Barı ara sıra telfon edersen
Beklerim burada seni birkaç ay

Sayılı o günlerin biti hemencik

Şehit kimdir kimlerdir kimler bunu yaratı
Maksat dosluk olmasın avurpa sehrediyor
Hangi devlete vardır görmezden geliyorlar
Kulağımız amerika çan takmış oynatıyor

Bilmiyorum bu şekil varmı devlet dünüyada

Bu gün gördüklerim yeter bir sene
Sarildim ben tek tek nefesim aldim
Birisi birinden cok fazla yoktu
Bana kilo degil ki insanlik gerek

Darilmayin bana geldim gezmeye