Navruz Kaplan Şiirleri - Şair Navruz Kaplan

kahretim kendimi senin yüzünden
Sen yoksun ben yanlızım burada
Öl desen ölürüm ben uğurunda
Bu ben değilim ölüyüm burada

Kadehler dolu içiyorum masalarda

Yoruldum ben yola bakmaktan burdan
Kim için ben bakmışım seviyorum ya
Unutmak ne mümkün içimden çıkmaz
Beni fırangaya vursa ben yok diyemem

O kadar yılarım güzel geçti bereber

Çok gezmiş yorulmamış 19 mayıs günü
Samsuna girdiğinde güneş o anda doğmuş
Tekne çürük su almıştı karaya çıktığı o gün
Atam ayak basınca sevindi türk milleti

Bir kaç gün nutuk verdi herkes hazırlanıyor

Atam bugün on kasım yaşıyorsun içimde
Atamam çalıştı her gün bizi sizi biz yaptı
Yetmezmi cumuhuriyet birde yazımız var
Atam yazdırdı tarihe çanakkale geçilmez

On kasım oldu bugün farkında değiliz ki

Kalbime sözümü geçiremediki
Gelcek dediler yok ki ortada
Gelirse görmeden gitse buradan
Silerim defterden o işte kimse

Ne zor günler geçiriyorum burada

Öldü bende olan bütün ne varsa
Koymadın giderken aldın elimden
Başımın belası yine rahat bıraksan
Ne kalmışsa gel hepisini al geri

Bekledim gelmedin yapılmaz bana

Tadına doyulmaz hürüdü giden
İnat etim gitmem döndüm gidemem
Dönüşüm zor oldu sayısı kaçtır
Pişmanlık faydasız olanları unuttum.

Döküldü saçlarım olalnları oldu

Oğlum alma beddua babayım unutmayın
Çıkacaksın tepeye el salla sen babaya
Bakacaksın kendine satılmışsın paraya
Sesini yüksek tutma sana yazıklar olsun

Bana mı bu kıralık arkadaş ol benimle

Madem ki sen varsın yaşamak gerek
Yakışır yaşamak bana geç kalma
Verme isteseler kalsın bu gülmek
Sana sermayadır tek kalan gülmek

Bahtı kara varmış yalan dünüyada

Güneş şans bazan doğar
Ne sen güldün ne de ben
Sıra gelmişti gülmeye
Ne sen güldün ne de ben

Seni ben çok sevmiştim