Natalie Şiiri - Hüseyin Cayıklı

bir yerde tanidim onu, umarsiz bir zaman boslugunda.tanistigimizda bir isim soyledi aklimdan hemen o anda cikti...bir yer degildi tanidigim yer aslinda merak edilmeyecek bir sokakti...uzak bir sehirden gelmis bu gamsiz sokaga...geleli iki gun olmus...yasi on sekiz yuruduk biraz onunla muhabbet ettik...yaptigi ilk isiymis ona gore ben onun isini bile bilmiyordum isin tuhafligi...o kadar guzeldi ki dokunmak meselesi icimden bile gelemezdi tuhafti insancildi...birazda yarali...muhabbet derinlesti dunyanin merkezi cehennemis onun yaninda.bana benim adim Natalie dedi ve ben animsamadigim ismini farkliligiyla irkildim.korkakti bir o kadar cesur.Adi Natalie di yalnizdi sokak kiziydi masumdu.baska bir yerde karsilassak severmiydim Natalie yi.elveda deyip ugurladim onu tekrar gamsiz sokaga dusunuyorumda o sokakta kac tane ben dolasiyor Natalie yi aramakla...