06 Ekim 1969- Ankara
Gözlerinin karasıydı karalanan
Sen ak ve pak,
İçin dışın bir.
Yüreğin pamuk misali yumuşak.
Senin kitabında “ sevgi” tükenmiş,
Kalmamış sende de son eseri.
Oysa benim son eserim,
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Yüreğin kanamakta binbir yerinden
O kan damlasını ben sezdim,
Ben bildim..
Saklama
Senin bir derdin var.
Yoksa geceleri yalnız,
Gündüzleri şen şakrak olur mu insan.
DERTSİZ KİMSEMİ VAR DOSTUM
Bir şarkıda şöyle diyordu
SENİN DERDİN DERMİDİR
BENİM DERDİN YANINDA
Harika bir anlatım
Mükemmel bir NASİHAT
Verene ve verilene selamlar olsun
Bu şiiri daha önce nasıl kaçırdım
Şaşıyorum...Suçluyorum kendimi
işte bu şiiri bana hitaben yazmıştın. nasıl insanı tanır ve bu kadar iyi analiz edebilir bi insan süpersin süper.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta