_ey, hayat!
bu dizeler, sana..._
solumuş kız kulesi ile
_ak mintan içindeki, komşu kızın gögüs uçları gibi_
köpürür yeşil dalga, karşı yakasını sevdiğim şehre
ve
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var