Sanki nar-u cehennem Şiiri - İlyas Kaplan

içime sızıyor
güneşin şedit kızıllığı
çatlatıyor damarlarımı
bir ateş kütlesi ki
cayır cayır yanıyor
hücrelerim

sanki nar-u cehennem
koca bir coğrafya üzerine serpilmiş
gökyüzüne doğru dal budak salmış
bulutları tutuşturacak neredeyse
birer kanat takmış iniyor
ateşten şuleler

gökyüzünde
sıcak bir kızıllık
bir fosfor alevi halinde
arz küresi içine sığacak kadar büyük
sonsuzluğun daha birinci merhalesinde
soluğu kesiliyor
hayallerimin

güneş
bir fanusun içine hapsedilmiş
gittikçe derinleşen gizli cereyanlara duçar
semanın alev alev yanışı
amansız bir aşkın sıcaklığı
göğsüme akıyor
gizli gizli

pür neşe içindeyim
zincirini sürüyüp gezen
deli divaneyim
çığlıklarını duyar gibiyim
çağıldayan güneşin

yas tutar gibi
ağlar gibi
ruhumda gamlanır bir nebze hüzün
vedalar müzayedesinden
satın alıyorum
güneşin batışını
yüreğime nakşederek

redfer