Ben toprağım!
Aşk içimde,
hamurumda,
üzerimde çiçekler.
rengarenk açınca,
önce seyreder,
sonra düşünürüm,
çiçeklerimdir hepsi,
sevgim benim; kır çiçeğim,
nilüfer mi, karanfil mi?
Yar'e çaldım rengimi,
buldum kendi dengimi,
Yar'e çaldım rengimi,
buldum kendi sevgimi,
Aşkın rengi elbet al'dır,
gül'e verdim rengimi,
Belli oldu, kır çiçeği:
mutluluk nilüferi...
Vefasız insana eş,
vefasız çiçek hercai,
hiç mağrur olmadım,
orkide çiçeği gibi,
bilmem kaçıncı sancı,
yüreğime saplanan,
sevgimle büyüyen
kır çiçeği; belli ki
hüznümün karanfili...
Kayıt Tarihi : 31.1.2023 15:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Toprak olup seni başının üstünde taşıyan bulunur.
Mevlana
Kaleminize sağlık.
rengiyle kokusuyla güzelliği ile özletir anımsatır hüzün de verir sevinçte
tıpkı sevilen gibi
Tebrik ederim Sayın Eltas
Saygılar efendim
TÜM YORUMLAR (11)