Naime Özeren Şiirleri - Şair Naime Özeren

AHŞAP PANJURLU EV

Ahşap panjurlu evimiz nasıl da özlemiş bizi
Ayak seslerimi duyunca şenlendi çiçekler
Fesleğen göz kırptı begonvile
Şeftali kiraza çapkınca gülümsedi

Aklından bir sayı tut Yar…
Sıfır olmasın bu ama
Sevemedim sıfırları ömrümce
Sonra unut onu beyninin bir köşesinde
Bırak, aksın hayat kendi bildiğince

❤♡ ADSIZ ŞİİR

Bıraktım güneşin yedi rengini
Her yer simsiyah şimdi
Hazırım alışkanlıklarımdan vazgeçmeye
Acıyı sürükleyen bir nehirim ben

Anımsamıyorum desem de
Sakın inanma
Tanır ayak seslerini
Şehrimin sokakları
Özler yosun tutmuş kaldırımlar
Özler karanfiller, yaseminler

ACININ COĞRAFYASI

Acının coğrafyası engebeli
En çok da bırakıp gitmeler büyüttü beni
El kadar çocuktum
İstanbul yoğurdu, şekillendirdi

ACININ COĞRAFYASI ENGEBELİ

Acının coğrafyası engebeli
En çok da bırakıp gitmeler büyüttü beni
El kadar çocuktum
Ayrıldım ana kucağından

ADINI ANMAYA YEMİNLER ETSEM

Adını anmaya yeminler etsem
Bozarım yine de ne gelir elden
Anılar dans eder dünden bu günden
Seni ben düşürmem bir an dilimden…

ADINI HASRET KOYDUM

Seninle yaşadığım bütün mevsimler bahar
Gittin ya işte o gün yıkıldı yüce dağlar
Gönlümün bahçesinden göç etti bütün kuşlar
Adını hasret koydum, anla beni nazlı yar…

Sahne için giyinirken yıldızlar
Ay göründü bin bir nazla
Sustu martı çığlıkları
Verandaya emanet bıraktı gün
Erguvan ışıklarını

23 NİSAN

Vatan tehlikedeydi; Atatürk karar verdi:
«Vatan kurtaracak yine millettir» dedi.
Ankara'da bir Meclis toplayıp kurmak için,
Günlerce, haftalarca, çalıştı, için için.