Naime Özeren Şiirleri - Şair Naime Özeren

Begonviller dökülürdü sesinden
Bir sevda bestesini mırıldanırken
Tutuşurdu tenimizde ufuklar
Düşlerimizi bezeyen…

DARDAYIM TEZ GEL


Uğruna ömrümü verdiğim dilber
Saçının bir telin benden esirger
Yüzüme tebessüm etmeden gider

DELİCE HEP SANA AKAN NEHİRDİM

Delice hep sana akan nehirdim
Usulca sevmeyi öğrenemedim
“Suların örtüsü buzdur” dediler
Dondurdum sevdamı, özümden sevdim…

ÇÖZEMEM

Hasretin yürekte koca bir düğüm
Gidenler dönmüyor bu nasıl zulüm?
Söyle ey sevdiğim, yok mudur çözüm?
Gönülden bağlıyım, çözemem gülüm…

CUMHURİYET ÇOCUĞU

Osmanlı son zamanda
Her savaşta yenildi
Hem vatan evladını
Hem de toprak kaybetti.

DAĞLARIN ARDINDA YİTEN GÜN GİBİ

Dağların ardında yiten gün gibi
En güzel yılların biter dün gibi
Severim seni ben ilk günkü gibi

DAĞLARIN BAŞINA SİS ERKEN ÇÖKER

Dağların başına sis erken çöker
Yârinden ayrılan gözyaşı döker
Güllerin nazını bülbüller çeker

AHŞAP PANJURLU EV

Ahşap panjurlu evimiz nasıl da özlemiş bizi
Ayak seslerimi duyunca şenlendi çiçekler
Fesleğen göz kırptı begonvile
Şeftali kiraza çapkınca gülümsedi

Aklından bir sayı tut Yar…
Sıfır olmasın bu ama
Sevemedim sıfırları ömrümce
Sonra unut onu beyninin bir köşesinde
Bırak, aksın hayat kendi bildiğince

❤♡ ADSIZ ŞİİR

Bıraktım güneşin yedi rengini
Her yer simsiyah şimdi
Hazırım alışkanlıklarımdan vazgeçmeye
Acıyı sürükleyen bir nehirim ben