Ayrılık güneşi batıp giderken,
Geceye dönmüştü şu bahtsız yönüm,
Pembe gök, tepeyi aşıp giderken,
Dağların ardında kayboldu günüm.
Demek ki, kaderde varmış ki firak,
Bir garip kulum ben, huzurdan ırak,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
