Bütün çocuklar bizim,
Önünde nice yıllar olan da bizim,
Üşüyen korkan aç olan da bizim,
Savaş oyuncaklarıyla terminatör oynayan da,
Cennet kokan bedeninde kurşun saplanan da bizim.
Bütün çocuklar bizim,
BÜYÜKADA REFAH VE YAKAZA
Başka dünyalardan taze haberler getirdim,
Korkacak bir şey yok! adalardan bir ada,
Rüzgârlarında İstanbul kokulu rüyalar dolu,
Düzgün, bahçeleri nadide çiçeklerle mutlu.
Köhne bir saraydan çıktı ruhum bu gece,
Sonsuzluğa daldım, bilmediğim, sessizce,
Zaman, mekân, hesap, isyan, akıl ve şeytan,
Yalvardı, titredi ardım sıra korkudan.
Dönüşü muhal olan bu sonsuz yolculuk,
İndirdik hayatı ümitle,
Şehirlere dağlardan.
Betonlara gizledik ayak izlerini
Futbol oynadık bilgisayarda,
Sanal tezahüratlar dinledik kayıttan.
Bütün aşklardan daha sevdalı bu şiirler,
Çınlayan sesler gibi dolaşacak evrende,
Hangi mutluluğu görseler sevinecekler,
Kahrolacaklar üzüldükçe insanlar bir yerde.
Bütün âşıklardan daha canlı bu şiirler,
Uzak bir köşesinde dünyanın, bir kız.
Yalnız.
Güneşler doğuyor,
Ay ve gece nurlar içinde,
Hayran kalabalıklar içinde, kız yapayalnız.
Uçuk kaçık renkler içinde hayaller kurar,
Ben gece şairi,
Geceler anlar beni,
Karanlık zifiri çaylar gibi,
Beni onlar anlar,
Ben anlarım geceleri,
Gelmişi geçmişi
Hazineler ortaya çıkarsa birden,
Hoyrat kantarlar kıymet mi biçer?
İki deniz arasında perde de olsa,
Kaptan sarhoş olsa gemiler geçer.
Yaşamak herhangi bir yerinde dünyanın,
Beyaz, mor, kırmızı, eflatun çiçekler gibi,
Toplu iğne başı kadar güzelliklerle,
Dağları, tepeleri, dereleri,
Kaktüsten hayaller kurmaktır emsalsiz,
Dünyayı doldurmaya kalkışan sevgi,
Bugün bir güzel uçuyor uçak,
Selamlar götürüyor sevgiliye,
Kıbleye bir saygıyla yönelmiş,
Muhammed’e İbrahim’e gidiyor.
En güzeli, güzelliği keşfetmiş,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!