ÜMİTSİZLİK
Artık ne bir sahile demir atıyorum
Ne yalnızlığımla baş başa kalıyorum.
Ne de adını soruyorum birilerine
Yalnız rüzgârınla savruluyorum.
Fuzûli heveslerle geçmiş bunca zamanım.
İşte tanıdım seni sensin serv-i revânım.
Sende mest oldu gönlüm saçıma aklar düştü.
Aldığım her nefeste kokun yâdıma düştü.
Kim olursan ol, şunu unutma!
Kırılan kalp tamir olmaz bilesin.
Verdiğin ıstırap, aldığın ahı,
Unutur sandığın bunca günahı,
Devran döner ödetirler bilesin.
Her gün gelse de yağmur gibi zamlar
Koltuğa yapışmış kalkmaz adamlar
Kalmadı dolapta ne süt ne ayran
Alman hem kıskanç hem bize hayran
Vatandaş topyekûn kafayı yedi
Förs Leydi porsiyonu azalt, dedi.
“İşte, gördük seni dünya
Ne gerçeksin ne de rüya”
S. Ahmet Arvasi
Yine akşam, yine sensiz rüyalar.
Dolar, taşar yine sensiz simalar.
VARLA YOK ARASINDA VARDAN ÖTE YOKA YAKIN
Seni Himalaya doruklarında süzülen bir şahin kadar hür arzularla ve Taklamakan Çölü’nde susuzluktan kıvranan bir köle kadar muhtaç duygularla arıyorum.
Bulur muyum, bilmiyorum.
En derin sevgilerimle…
Sevginin yamaçlarında teninin kokusunu bana verecek çiçekler arıyorum.
VEFASIZ
Tanıştığım o geceyi
Unutulmaz kıldın ey yâr
Bil ki bedbaht bu gönlümü
Aşk çölüne saldın ey yâr
Son kurşunun olayım, yüreğine at beni
Canından can olayım, al ruhuna kat beni
Gece oldu bak, sarıyor Ay beni
Güneşim ol, ısıt beni, yak beni
Adını bağırırım sessiz sessiz
Bu sabah sen geldin aklıma
Mamur başın ve hummalı bakışlarınla
Dertlere dermandı yine sözlerin.
Bu sabah yine sen geldin aklıma
Nazlı yamaçlarında dolanıyorum sevdâ yurdunun.
Ölümcül güller
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!