Şehre yağmur yağıyordu,kaybetmiştim yönümü.Vurgun yemiştim...
Yağmur getirip getirip vuruyordu saçlarının kokusunu yüzüme,bir de bitmeyen yalnızlığımı.Zehirlenmiş bir sokak köpeği,yorgun bir kırlangıç kanadı,kanayan iflah olmaz bir yara...
Adımı çoktan unutmuştum.
Cevapsızdı sorular,suskunduk..
Düştük.En yaralayıcı haliyle kaybettik yaşama dair ne varsa.Gözlerimizde zamanın yorgun çizgileri.
Hiçkimsenin bilmediği sancılardı içimizdeki.
İstanbul'a yağmur yağıyordu...
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta