Elimde satlık mutsuzluk vardı
Satmak için çıkıp gittim pazara
Bağırdım; dedim,hepsi beş para
Bir baktım; satan çok,alan yok
Herkesin o yönden karnı tok
Sonrada mutluluk almak istedim
Bir parçasına versen bin para
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta