Gece inip de
Koca bir karanlık çökünce pencereme
Hemen çekerim perdelerimi
Simsiyah zamanın üzerine...
Sokaklardan çekilince el ayak
Sıcak mutlulukların atılırken kucağına herkes
Kilitlerim kapımı sımsıkı üzerime
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




güzel şiirdi, yüreğinize sağlık ibrahim bey
perdelerçekilince geceyle konuşur insan...ya da duvarlardaki gölgelerle...
yalnızlık...aynı an'da dört mevsimi yaşamak gibi...
tebrikler bu şiire...
Selamlar..
Manevi zenginlik fiziksel yalnızlığı unutturuyor olsa gerek... Ne güzel dile getirmişsiniz. Kaleminize, yüreğinize sağlık...
Bu şiir ile ilgili 13 tane yorum bulunmakta