Müstehcenlik Şiiri - Nurettin Sevim

Edep bir zamanlar tacıydı başın,
Şimdi artık devir arsız, ayyaşın.
Müstehcenlik dolu her köşe başı.
Utanma duygusu altında taşın.

Ekranlar müstehcen, sözler kabaca.
Açık saçık şeyler övgü alınca.
Ne yaş var, ne sınır, hepsi iç içe,
İhtiyaç kalmadı artık utanca.

Sanat diye sunar mahremiyeti.
Reytingi arttırmak bütün niyeti.
Toplum yozlaşırken alkış tutulur.
Ahlâk düşer yere, kalmaz kıymeti.

Edep unutuldu, utanma kayıp.
Açık giyinmeyi medeni sayıp,
Reyting uğruna her şey serildi.
Açıklık marifet, kalmadı ayıp.

Ar, namus kalmadı, bozuldu maya.
Din, iman, tesettür hepsi fasarya.
Mukeddesat gitti ahlak bozuldu.
Ne ayıp, ne edep, ne kaldı haya.