Yar gerdanın açmış bembeyaz!
İlk baharda kar yağmasıydı.
Yağan kara bak! baharın ağlamasıydı
Kırdaki en güzel beyaz, teninde güzel
Bahçemde açan güle bak, ne güzel!
Gözlerim de bir tufandan arda kalan resim.
Hala titriyor, adını adım gibi söyleyemeyen sesim.
Sensiz mechul, kayıp benliğim yerde mi gökdemiyim.
Tufan ,sen ve bir tek kalan benim.
Mum ettiler!
Yerlerde sürünürken umutlarım.
Beni kurutuyor, korkutuyor habis duygularım.
Haydi! Tut kaldır; tut ellerimden baharım.
Yeşersın yeniden seninle kuruyan umutlarım
Sincap gibi didinir yapardım işimi
Yüreğimi yaktın yar, unuttum meşemi
Seyrinin şavkını gözlerimde buldum
Bir çocuğu sever gibi sevdim neşemi
Kandil fitilsiz, aşk bahanesiz olur muydu?
Bir his alır bedenini ürperirsin
Toprak canı arzular
Divane olur yollara düşer gezersin
Can toprağı arzular
Kar yağıyor yüreğimden içeri
Üşüyorum çoçuk
Seni gördüğümden beri
Gözlerim karla karışık, ıslak
Seninse elbisen yırtık
Ayakların çıplak
Ağır geldi, kaçtım! Dersin!
Kolay dersin, demesine de,
Öldürüp kaçmak, ömrüm..
Karşılık olmamalıydı güzel sevmeme
Sen; onu söyle
Ve deniz…
Senin gibi eşsiz
Gözlerin kadar mavi
Seni izler gibi
Çokça huzur sanki
Hey mübarek yağ, yanan üstüne
Ateşten kavrulan yılan üstüne
Canların canı can üstüne
Yağ mübarek yağ,
Yanan orman üstüne
Yak beni, kül ile toz et
Geçeyim benlik kapısından
Lütfüne mazhar olayım
Yetti çilem, öldür beni, yok et
Geçeyim hiçlik kapısından
Toprak olup sırrın olayım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!