Ruhumun ormanına amansız bir kor düştü,
Ah yandı talan oldu, bana dair ne varsa.
Şu biçare gönlüme imkansız bir yar düştü,
Ah o esmer güzeli nasıl sevdim bir duysa.
Gözlerim başka bir yüz, insan görmek istemez,
İÇELİM KARDEŞ
Bu gece açalım bir tane büyük,
Ağlayıp, söyleyip, içelim kardeş.
Bu hayat omzumda dev gibi bir yük,
Şerefe çek deyip, içelim kardeş…
İçimden gelenler… (2)
Neden mi dertliyim, neden mi kederliyim?
İçimden Gelenler serisi devam ediyor…
İçimden Gelenler (3)
İçimde kılıçlar kınından çıkarılmış…
Kalbim aklıma, aklım kalbime düşman.
İçimden Gelenler (4)
Gece saat bir olmuş, umudum yerle bir…
Üzülüyorum kelimelerin kifayetsizliğine.
Melez duygularımı anlatacak bir kelime bulamıyorum.
Öfke, pişmanlık, dargınlık ve her zaman olduğu gibi yalnızlık.
İçimden Gelenler (5)
Al saçlı bir kadın saklarım;
Hayallerimin çıkmaz sokaklarında…
Ve öyle bir güler ki unuturum,
O gülüşü dünya gözüyle bir kez daha görmenin imkansıza yakın olduğu gerçeğini.
İMKANSIZLIĞA
Kaderden uzaksın gönül yöreme,
El değmez, yol gitmez imkansızlığa.
Unutur, yuvanı kurarsın deme,
Avunmak hiç yetmez imkansızlığa…
İSİMSİZ ŞİİR
Uzun yollar kederime şahittir,
Bu kara baht yalnız bana aittir.
Türkülü gecemin rüzgarlı süsü,
Bozulmuyor bu efkarın büyüsü.
İSTEMSİZ GÖZYAŞI
Şu istemsiz gözyaşımın nedeni;
İmkansız bir kara sevda izidir.
Bir bilseniz o gelmeden gideni;
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!