Mustafa Öncer Şiirleri - Şair Mustafa Öncer

Gel otur baş ucuma, hastayım yatıyorum,
Derdime deva olsun, bana bakan gözlerin,
Ne olursun sen susma, ateş sardı yanıyorum,
Geçmişler olsun dersin, gitme seni özlerim,
Konuş da şifa versin, ilaç gibi sözlerin.

İlle de bu dedi Nilay!
Ben şunda ısrar ettim.
Mevsim bahardı,
Ümitler vardı.
Karar vermek için,
Zaman dardı.

İnanma gözün gördüğüne,
Bak kederle dolu yüreğim.
Aldanma yüzüm güldüğüne,
İçin için kanar ciğerim,

Gece gündüz seni anarım,

İnsanın bir torunu olmalı

İnsanın bir torunu olmalı,
Dedesinin boynuna sarılan,
Kalbini aşkla dolduran,
Tüm olmazları bir anda olduran.

Gün doğar gün batar,
Güne bir gün katar,
İnsanın sevdiği,
Hep gönlünde yatar.

moncer

Doğum Günün Kutlu Olsun

Düşünüyorum da bir zamanlar ufak tefektin,
Yıllar önce herkesin dilinde
İrfan bebektin.
Zaman su gibi ne kadar da hızla akıp geçmiş,

Saçlar sarı, gözlerin ela,
Boy posun ne kadar da narin,
Sanki bir afetsin, bir bela,
Yakıyor yüreğimi halin.

Kakülün rüzgarda sallanır,

Sen yoksan içinde, İstanbul bana haram,
İçinde sen varsan eğer, gül kokar Ispartam.
Bu dünyada bir sen, bir de ben kalsam,
Şunu bil ki birtanem, yine sana doyamam,
Şunu bil ki sevgilim, üstüne gül koklayamam...

Dünyanın gözü üzerinde olan yer,
Seni özlemle andı yüce peygamber,
Ne kudretli, ne yüce bir kumandandır,
İstanbul’u feth eden o büyük asker.

moncer

Bak yağıyor İstanbul’a şimdi kar
Üşüyor yüreğim bilmem neden
Diyorsun ki burada hala bahar
Bakarak açık duran pencerenden

Kahve gözlüm gözlerime bakıyor