Bulutlar sümbül olmuş,yağmış dağlara.
Güneş altın sırmaları saçmış, bağlara.
Adam olanlar övünsünler, sağ çıkan canlara
Bu yıl umut bağladık, dağlara yağacak karlara
Zaman geçse de seni;
Nasıl unutsun bu yürek
Herkes oğlum deyince
Gözlerimden
Yaşlar fışkıracak
Yavrum dünya,
Ne hikmettir dertsiz baş yok Rabbim
Dertsiz insan yaşamıyordur.
Bazen gülmek, bazen ağlamaktır.
Ağlamak da güzeldir, gülmek de
Sevgi ıstırap çekmektir.
Gülmek ise dertleri görmezliktir.
Her daim ağıt gelip,
Boğazımı düğümleyip
Gözlerimden yaşlar dökülüyor.
Mustafa Said'im
Özledim seni
Hasretin kavurup yakıyor
Üç yıllık mutluluk bana üçyüz yıllık sevgi verdi.
Bu mutluluk çok uzun sürmedi ve de sona erdi.
Mustafa Said'im bana tatmadığım sevgiyi verdi.
Şimdi gitti üçyüzbin yıllık acıyı yaşattı ah oğul.
Sensiz geçen her gün yüz yıl gibi çile veriyor.
Senin ismini anmak,hatırlamak beni sevindiriyor.
Oy anam anam,ciğerimdeki yaram
Dertlerime derman,yüreğimdeki sevdam.
Hayatımdaki can, canımda cananım
Gözlerimdeki yaşım,sinemdeki özlemim.
Ayrılık ateşi yanar kalbimde oy anam.
Her an dilimde sen,
Hayalin gözümden gitmiyor.
Gözlerim yaşla dolarken,
Ruhum yanıyor oğlum.
Yaktın yüreğimi;
Gözlerim hep yollarda,
Belki gelirsin diye..
Sevgili Mustafa Said'im
Özlenen insan olmak var
Bu dünyada
Özlemle anılmak
Yeter bir insana
Ah ela gözlü, gökçek annem
Ezanlar okunuyor,sen neredesin.
Özledim,ayrılık mertebesindesin.
Canım annem,gözümün ışığındasın.
Annem hem seninle seninle yaşayacaktık.




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!