MAHMUT’UM
Oğlum Mahmut’um kayboldun
Gözümün nuru, umudum
Bindin bisiklete;
Mekanlar değişsede dertler bitmez imiş,
Sen ne yaparsan yap, kader değişmez imiş.
Ağlasanda sızlansanda,gülsende bir imiş.
Alın yazısı bu mahşere kadar seni terketmez imiş.
Menekşe,zambak, sarı sümbül
Morgül ile hıra çiçeklerimi bul
Baharla birlikte kader bana gül
Bahçıvanım hepiniz bahçemde açıl.
Bu dünya ne kadar boş, burada misafiriz
Türlü hayallerlle bir birimizi asar keseriz.
Kabirdekilerin kaçtıklarına biz sarılırız.
Ölüm var deyince hikaye sanarız.
Verilen öğütleri kaval niyetiye dinleriz.
Ahireti misafirlik, dünya'da ebediyiz deriz.
Yine dikmişsin gözlerini bakarsın sonsuzluğa
Derdim derindir söyleyemem ellere
Kipriklerini dikmişsin çaresizliğe
Kalbin yanar yanar ayrılığa
Dudakların mırıldanır dualar hep dillerin
Al bayrakları almışsın her yanına
Ayağımdaki nasıra bastıkça
Yüreğimdeki yaram kanıyor.
Gencecik fidanım,boynunu büküyor
Kim kırdı,dallarını,
Gönlümün canına can olmak isterim.
Yaralarına merhem olmak isterim.
Yuvarlandım düştüm,alçakların damından
Yalan hile desiseyle yaralandım canımdan
Yılanın zehrinden beterdir,yalanın yaptığından
Yeis yoktur, vefa doğruluk bekleme veledizinadan
Yüzümdeki çizgiler,hüznümün yoludur.
Ufka bakışımdaki mizacım öfke doludur.
Öfkem yalancılara,kalleşlere kinim çoktur
Değer verince,had bilmeze kendini bir şey sanır
Bununla yetinmez,sana akıl verir,terbiye verir.
Akıl fukarası,edep yoksunu,kendini bilmez
Soğuk bir ocak ayının 26. gecesi ayrıldın aramızdan.
Dünya kıskandı,seninle beraberliğimizden.
Şimdi cennettesin,Hasan ile Hüseyinin annesiyle birliktesin.
Gözlerimden akan yaş'sın,kalbimde çarpan kanımsın.
Dudaklarımda dualarımdasın,
Yüreğimde yar ve yarasın.
Ben hiç bir zaman
Kendimi toparlayamadım
Hep dağınık,
Hep hayata kırgın yaşadım.
Kazanmayı,
hiç düşünmedim




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!