Kendimi bildim bileli
Derdine düştüm…
Ne de bildim ya kendimi.
Bir selamın da mı ulaşmaz bana?
Neden? Diye sürekli,
Takılıyor kafama.
Hep şu sözlerle başlar satırlarına yazılanlar;
Hatıralar kervanında bana da yer ayırdığın için...
Diye devam eder gider.
Satırlarında iki çift söz vardır arkadaşlığa,
Dostluğa dair.
Kimbilir belki yazılanlar sevgidir,
Kısaca hayat, iki kelimeden ibaret
Doğmak ve ölmek
Bilmiyorum ben çeker miydim bu kadar zahmet?
Ama anam çekmiş işte.
Boşuna konulmamış ayakları altına demek ki cennet
Bir sebebi varmış işte.
Adını sen koy bu şiirin
Çünkü sebebi sensin.
Ben denedim…
Bir türlü seçemedim arasından kelimelerin.
Zalimsin desem, değilsin.
Ama zulmetmedin de değil.
Bulutlarımı çalmışlar gökyüzünden.
Kimse bir şey bilmiyor.
Ne duyan var,
Ne gören.
Ne de bana şahitlik edecek yıldızlar
Hiç kimsecikler görmemiş.
Geçesi yok sensiz bu vakitlerin,
Tat tuz bırakmadılar bende.
Bulamıyorum seni,
Yoksun bana söylenen yerde.
Helal olsun ulan aşk sana.
Bakılmadık taş altı,
Artık selamına yok gerek
Dermanım kalmadı çünkü,
Peşin sıra koşmaya.
Çıkınımı açtım.
İçindeki bir dilim kuru ekmek
İşte bu…
Dağların ruhu mezarından mezarından çıkmış,
Geziniyor yeryüzünde.
Ağaçların dallarını okşayarak,
Evlerin duvarlarında raks etmekte.
Garip bir ses var ortalıkta.
Garip ses…
İnceden bir rüzgar musallat olsa şu yeryüzüne,
Alır uçurur hüznümde açılan masmavi yelkenleri.
Yorgunluktan kapanan kirpiklerime,
Getirir o eşsiz bayram sevincini
Sen ve ben
Biz ikimiz
Meçhul yarınların bekçisi,
Engin maviliklerin kürekçisiyiz.
Sen ve ben
Biz ikimiz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!