Mustafa Erol Şiirleri - Şair Mustafa Erol

Leylâ’sız Mecnun

Bir sevda masalıdır,Leylâ-Mecnun.
Orda Mecnunluğa değer, Leylâ var.
Mecnun ezelden beridir hep zebun.
Leylâ olmasa da,Mecnun halâ var.

Şair Sevdazan kardeşime,

Şair desem akla, gelir adın bil.
Okuyunca seni, kalır tadın bil.
Sevdazan’ca şiir, mesheder beni.
Ebediyen sürer, senin yadın bil..

YALAN OLUR.



Sanma yaşadığın her şey gerçektir.
Gün gelir bakarsın ki yalan olur.

Yerdeki Güneş

Gecenin sabaha yakın vakitleridir zaman,
Uykudadır ins ve cin.
Hatta uyur da uyku…
Ben uyanık ve ayaktayım.

Evrensel Din

Kıyaslanmaz hiçbir rejimle,
Evrensel bir dindir İSLAM.
Her şeyi içeren hacimle,
Evrensel bir dindir İSLAM.

ANNE SEN YOKSAN....

Anneeeeeeeeeeeee,
Annemmmmmmmmm,
Sen yoksan,
Bizim ev de yok ANNE.

Yârin Sözleri

Ne zamandır ağlamazdı gözlerim.
Bulut oldu gözlerime gözleri.
Mantığın dışına çıktı sözlerim.
Beni benden aldı yârin sözleri.

Aşk Buyursun

Nasıl şeydir bu ya..
Nasıl bir şeydir bu böyle bir bilsen..
Ama bilmezsin, bilemezsin…
Ben de bilmezdim doğrusu.

Ben Aşkı Yakarım

Eğer, içinden görmek gelirse,
Nagazaki’yi ve Hiroşima’yı,
Radyasyonla nasıl çorağa dönmüş diye.
Otların nasıl yeşeremediğine tanık olmak istersen.

Güneşe Döndü Ay

Aya gün değdi ya, güneşe döndü ay.
Gün değmesiyle artık, nurla söndü ay.
Ben güneşim der, oysa gün görendi ay.
Aya değmekle, yok olmaz ziya günden.