Arkadaşımız Nasır Başkan
Bir çocuk tanımıştım bir zamanlar,
İçindeki hasreti anlar,
Hasreti ifade ettiği kelimelere gülerdim.
Sadece ben değil,
Esir alsa da beni,her tür elem.
Sen sanma ki sendesin,bendesin sen.
Seni düşünür aklım,yazar kalem.
Hem akıl,hem ruh,hem de bendesin sen.
Ekeceğim tohuma,ovasın sen.
ÖZÜMDE SEN VARSIN
Ne zaman şiir yazmak istesem,
Buluşsa klavye ile parmaklarım,
Ya da alsam kalemi elime.
Tüm hücrelerime ilmik ilmik dokuduğum,
Şafak Vakti
Şehrin gürültüsüyle uyanırım her sabah,
Ayarsız insanların atıkları, sanki süsler tüm caddeleri.
F ıstık yeşili evime
Allah’ın her günü erken saatlerde veda ederim.
Sızı
Nüksetti kalbime, ani bir sızı.
Sızı sahibini, anar ağlarım.
Fark edemez oldum, kışı ve yazı.
Çünkü ta yürekten, yanar ağlarım.
Tek Derman
Nakşoldun gönlüme canım, bilmez misin?
Ebedi bekleyeceğim, gelmez misin?
Gelsen de sürer bu sevda, gelmesen de.
Bir kez olsun, gözyaşımı silmez misin?
Senin için bir şey değildir belki
Yokluğun benimçin ölümdür gülüm.
Varlığım olmazsan düşerim gama.
Yokluğun benimçin zulümdür gülüm.
Düşün bir, Güneşin batmasını sen
Aşkla Kral Kul Olur
Mantık iflas etti, akıl kayıp bende.
Kalmadı ne günah, ne de ayıp bende.
Hepsini bilirsin, sana esir ettim.
Aşka B/akışım
Gönlüme ak düştü, saçlarımı bırak.
Nice tarlalar tanıdım, hepsi çorak.
Kar yağmaz, yağmur düşmez, her mevsim kurak.
Gönül seyyahı oldum, aşkla varım ben.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!