Mustafa Duyar Şiirleri - Şair Mustafa Duyar

Hüzünlü gönlüme durmam ağlarım,
Elimi koynuma ben de bağlarım,
Derya-deniz gibi durmaz çağlarım,
Boynumu büktürüp gezdirdin ---.

Senden ayrılalı yüzüm gülmedi,

Hatasız kul olmaz böyle bilelim, Hatadan ağlayan gözü silelim, Darılmasın gönlün hemen gelelim, Küskün durmayıp dostça kalalım. İnsan hata yapar kibirli olmaz, Özlenen yarenler ayrılıp kalmaz, Ahuzarlarını hiç kimse almaz, Küskün durmayıp dostça kalalım. Sevilen gönüller hata aramaz, Kendini bilenler hatayı sormaz, Sevdiği güzelden ayrıca durmaz, Küskün durmayıp dostça kalalım. Firsatimustafa hatasız değil, Kusurum var diyen ağızdaki dil, Aft ettirmek için bedenim eğil, Küskün durmayıp dostça kalalım.

Sabah seher vakti; gördüm yarimi,
Hâlleri perişan, gözleri mahmur.
Sabah seher vakti; gördüm yarimi,
Bana söyleyen o sözleri mahmur.

Sevgimi söyledim candan dinledi,

Mutlu yaşayandık biz
Göz gözede bakışarak.
Yavan ekmek yedikcede
Halimize şükür ederdik.
Görüşemediğimiz zamanlar da
Birbirimizi arardık...

Hatırı mı da sormadın,
Gönül vererek sevmedin,
Bana yârimsin demedin,
Hayırsızsın be güzelim...

Dert üstüne,dert ekledin.

Sevdiğim gelmez oldu,
Yanımda kalmaz oldu,
Gözüme bakmaz oldu,
--Yar yanımdan gidince.
--Benden uzak kalınca.

Sana kavuşmaya dağları deldim.
Bunda hatan neydi söyle bilelim.
Muradım almaya yanına geldim.
Hata yapmadım ki söyle bilelim.

Ellerinden tutup gözen bakmadım.

Sancılar çekmeyim yardıma geldin,
Mahiretlidir senin güzel elin,
Müjdeyi vermeye dostları bilin,
İmdadıma geldi hünerli elin.

Gören gözlerimle bana koşarsın,

Sağlık haberini ellerden sordum.
Konuşan dilimi susturup durdum.
Çismini görmeyip hayaller kurdum,
Yarsız günlerimde ağlayan oldum.
Neşeli gönlümü dağlayan oldum.

Sen kimsin
kimin yarisin
Bana bakan gözlerinle
Kimi seviyorsun.
Yalan söylemene gerek yok
Benim yarim değilsin.