Mustafa Duyar Şiirleri - Şair Mustafa Duyar

Yar seninle
Gönül, gönüle vermiştik.
Gamlı, kederli günlerde de
Ayrılmayalım diye
Andımızı içmiştik...

Birbirini tanırlar,
Bu alemci insanlar.
Yalan söze kanırlar,
Bu alemci insanlar.

Alemlerde yaşarlar,

Sanki kalbim duraçak,
Yarden ayrı yaşarken,
Belki dilim duraçak
--Yarsız cümle kurarken.
--Hayallerimde varken

Yârimle gezmez oldum,
Hâl hatır sormaz oldum
Ayakta kalmaz oldum,
Benden ayırdılar yâri

Gönlüm çağlayan oldu

Aydınlık dünyamı karaltan oldun,
Elimi koynuma bağlatan oldun,
Neşeli gönlüme cefalar koydun,
--Boynumu bükülü gezdiren oldun.
--Hayata küsülü gezdiren oldun.

Sarı kaşına çekmişsin sürmeyi,
Ugrunda ölmeyi isterim yarim.
Hasret kalıp özlettirdin gülmeyi,
Ayrı kalmayı dilemem güzelim.

Nazlı yarimle
El ele tutuşup,
Gönül gönüleydik.
Üzüntülü günlerde bile
Birbirimizden ayrılmayandık...

Vatanım uğruna akıttım kanı,
Dünya'ya duyulan Türklerin adı
Unutmak istemem bugüzel anı,
Tarihe yazılan Türklerin adı

Lisanımdan başka dil konuşulmaz,

Aşık ettin kendine,
Dokunmadım tenine,
Sevenin oldum yine,
Nazar değmesin sana.
Hayran kaldığım cana

Yıkılan duvarı direkler tutmaz,
Kemli olan sözü gönüller yutmaz,
Sevğiler aynıdır bimeyen tatmaz,
Böyle olanlara Allah sabır versin.

Yarden ayrılanlar gamsızca gezmez,