Mustafa Çakır Şiirleri - Şair Mustafa Çakır

Kan revan düşünceler adımsız, anlamsız.
Bilinen tarih, biliciler yalancı,
Gün suskunlarını yaşamakta ömrüm..
Umarsız, külsüz, tabutsuz, tutarsız..
Ya ! gelirsin ömrün başa döner,
Ya ! gelmezsin cenin boşa düşer..

Vakitler düğümsüz oltalarda avlanırken kendine geldiği gibi, giden düşüncesiz zaman avcılarının tuzağına düşmemeyi öğrenmişti.
Bilinenler tarihin akışına bırakılmış, ya şans adı verilmiş yada kader.
Unutmanın adını ihanet koymuşlar...

Ne bilsin kendi adını bilmeyenler unutmanın ihanet olmayacak kadar asil bir yaşam tarzı olduğunu adından

O sendin bahar takmış eteklerine yürüyen sonsuzluğumda...
Sürüklenen yapraklardı ömrümüz esen deli rüzgarla
Bilinmeyen topraklara sürüklenirken
Sorular soruyorduk birbirimize
Cevaplarını bilmediğimiz sorular
Nasıl, nerede, ne zaman duracaktık

Biliyorum bütün ıssızlıkları bıraktın bana..
Biliyorum sessizliğin hayra alamet değil..
Biliyorum sensizlik sessizlik değil..
İçimde kopanları bilmen korkutuyor beni..
Korkuyorum alışmaya sessizliğine ..
Yıkılmaz dıştan dev yürekliler içinden kanayan yaralar devirir alnı üstüne..

Kısa adımlarla yürüyorum hayatın üzerine.
Ağır aksak yüreksiz umarsızca.
O'nu görüyorum bütün heybetiyle.
Kaldırım taşlarının arasına sıkışmış,
Üzerinden anılar geçmiş,
Kalbura çevrilmiş sorgusuzca..

İnsanlar etrafınızdayken yalnızlığı
Yağmurda iliklere kadar ıslanmayı
Geç kalmış sevdaları
Aşık olunca yapılan çılgınlıkları
Zamansız vurulmuş anıları
Yangını, düşü, sevdayı ,sıradan olmayı

Sıradışı gecelerde arzular aranır.
En olmadık düşlerde saklanır.
Bilinen tanınanlara inat.
O kendinden hoşlanır...

İhanetlerin itiraflarını dinlerken
Vurmak yetmiyordu namlusundan çıkmış kurşunu
Bedenimi parçalamasına sözüm yoktu
Ruhuma dokunmasaydı dünya
Ne kadar az`ız oysa dediğimde ağlamıştık.
İçimde ki seni vurmuştun, ağladım...

Sen yürüme sokaklarda,
Sonbahar olur.
Tarama saçlarını,
Yakamozlar yok olur.
Süzme gözlerini,
Geceler büyür.

Aydınlığı yüzünün vurunca su ya su isyan ediyor
aya inat ışığın geceyi kovalıyor
su geceyi kovalıyor
Gecem elbisem sessizliğim sevgimin kabini
sustukça inletir sessizliğim derinlerimi.
derinlerde kendini buldukça kişi.