Ben ne bir harf bilir ne yazarçizerim
Endazem elim bakar sezerim
Abamı alır diyar diyar gezerim
Çoban olduğumu anlamışındır.
Benim meskenim yaylalar dağlar
Azrail e el verene sual sorulmaz
Dostun açtığı yaraya merhem bulunmaz
Mutlu olan gönülde beden yorulmaz
Kelimelere sığmaz dille anlatılmaz dünyanın hali
Bir kul pir imiş bir kulsa deli
Bu gün yolum düştü doğduğum topraklara
Gözümde pus beni aradım
Hani üzerinde yamalı pantolonu bir çocuk vardı
Hı çocuk neki yırtık bir pantolon bile bulamadım
Hadi çocuk yok oduna giden bir gençte yok mu diye bakındım
Ben seni sevdiğim o günden beri
Hiçbir şey güldürmedi ağlayan bu gözleri
Ruhum sende tutsak, ben bir serseri
Sen mutlu ol yeter ki çeker giderim
Başkasını sevemem ömrüm kalsa bir lahza
Ellerimi tutup yemin etmiştin
Gitmeyecektin!
Şimdi,
Yüreğim perişan
Sararmış yapraklarla
Kışa sürgün edilmiş hazan gibiyim.
Yeksan oldum
Kızıl bulutlar gibi
Ha desen ağlayacak gözlerim
Bak
utanmıyorum
ağlıyorum
Bu yüzden çiğ düşer gecelerime
Bu yüzden her gece bölüyor uykularım
Elveda demeden kayboldun gecenin karanlığında
Bu yüzden gecenin karanlığına sığınıyorum
Gittiğin yollar suskun
Sürgünleri kurumuş çiçek gibiyim
Artık rengârenk açsa da menekşeler,
Bahar gelmiyor
Ben sadece sen kokan baharları özledim
Faili meçhul değil bu aşkın
Öksüz ettin yüreğimi
Vurdun sevdamı
İnfazın idam,
Ama bir türlü kalemi kıramıyorum
Son yaz akşamlarına bülbül hıçkırıkları
Göçmen kuşlar dönüş yolunda
Ben, düştüm yollarına bir serap gibi
Her gün batımında seni bekledim.
Ellerimi tutup yemin etmiştin
Söz vermiştin
Gitmeyecektin…
Ne şiirler yazılır nazarında
Dile düşer şarkılar
Sana akar Karadeniz
Sana akar sevdalar
Nakşetmiş boğazını tarih
Nadide yalılar
Gönül varoşlarıma uğradım da
Sokaklarda cam kırıkları
İçim köhne halde
Terk edilmiş artık bu gönül
Hatırlarım
Bir gül diktim gönül bahçeme
Güller boyun büktü gülü kıskandı
Aşk yağdırdın gülüm gönül bahçeme
Çöller sitem etti beni kıskandı
Seni koklamaya doyamam gülüm
hayata canhıraş kanat çırparken,
yüreğe saplanan sevda ümitsiz
baharı solmuş,
boynu bükük naçar
kadının içinde zindanlar
ve o zindanlarda hapsettiği duyguları var
Âdemle Havva’nın oğullarıyız
Kardeş değimliyiz ne oldu bize
Yok, olmuş bitmiş anaya ataya saygı
Her gün büyüyor içimde duyduğum kaygı
Hesap sormaz mı mahşerde o yüce yargı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!